Performances Χορός στην πόλη
20.07 | 20.00 | 30'
Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων Καλαμάτας
MARCO DA SILVA FERREIRA
Fantasie minor
Εκτέλεση παραγωγής παντός χώρου από το Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της Καέν στη Νορμανδία.
Ο τίτλος της παράστασης Fantasie minor του Marco da Silva Ferreira [Μάρκο ντα Σίλβα Φερέιρα] προέρχεται από την ορολογία και το ρεπερτόριο του πιάνου και γεννήθηκε μέσα από τη συνάντηση με τους Chloé Robidoux και Anka Postic, δύο καλλιτέχνες του χορού από την Καέν που χορεύουν μαζί από τα παιδικά τους χρόνια. Με καταβολές από τους χορούς της urban κουλτούρας (hip-hop, dancehall, house), η κοινή τους διαδρομή επηρέασε ουσιαστικά τη σχέση τους και την προσωπική τους εξέλιξη.
Το έργο δημιουργήθηκε από ανάθεση του Εθνικού Χορογραφικού Κέντρου της Καέν της Νορμανδίας, για μία παράσταση που να μπορεί να παρουσιαστεί σε πολύ διαφορετικούς χώρους: με μια σκηνή εύκολα προσαρμόσιμης επιφάνειας 4 × 4 μέτρων, το Fantasie minor μπορεί να παρουσιαστεί σε εσωτερικούς ή υπαίθριους χώρους, σε θέατρα ή κήπους, σε δημόσιες πλατείες κ.λπ. Ο περιορισμένος σκηνικός χώρος επιβάλλει συνεχή εγγύτητα μεταξύ των χορευτών, ένα στοιχείο το οποίο πρέπει να διαπραγματεύονται συνεχώς και με το οποίο καλούνται να συνυπάρχουν.
Αυτός ο επιμερισμός του χώρου αποτελεί πρόκληση και για τη μουσική της παράστασης: τη Φαντασία σε Φα ελάσσονα, έργο 103 του Franz Schubert, σύνθεση για τέσσερα χέρια στο πιάνο, που βρίσκεται σε αντιστοιχία με τα τέσσερα πόδια των χορευτών στον περιορισμένο αυτό χώρο.
Καθώς προέρχονται από την κουλτούρα των «battles» και των «cyphers», οι δύο ερμηνευτές ανανεώνουν διαρκώς την πρακτική τους. Ανάμεσά τους υπάρχει κάτι βαθιά φιλικό αλλά και ανταγωνιστικό, σαν να υπακούν στη λογική του παιχνιδιού. Τα βιογραφικά αυτά στοιχεία, οι μνήμες της παιδικής ηλικίας, διατρέχουν τη χορογραφική σύνθεση, η οποία εμπνέεται από τους χορούς που έχουν μελετήσει τα σώματά τους. Κατά τη γνώμη μου, το Fantasie minor λειτουργεί σαν ένα τελετουργικό μετάβασης – ιδέα που εντείνεται από το γεγονός ότι η Φαντασία σε Φα ελάσσονα ήταν το τελευταίο έργο που συνέθεσε ο Schubert πριν πεθάνει στα 31 του χρόνια: σαν προαίσθημα μιας άλλης μετάβασης.
Ο χορός συνδιαλέγεται με τη σύνθεση ακολουθώντας την απεικονιστική προσέγγιση των urban χορών στη μουσική. Η παράσταση ξεκινά δεξιοτεχνικά, σχεδόν επιθετικά, όμως όσο εξελίσσεται η χορογραφία αναδύονται και άλλες ποιότητες. Σαν οι ερμηνευτές να επιτρέπουν στον εαυτό τους να βιώσουν ή να αποκαλύψουν μια πιο εύθραυστη περιοχή. Η μουσική κινείται ανάμεσα σε διαθέσεις που τους επιτρέπουν να εναλλάσσονται ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα. Οι άκαμπτες μπότες που φορούν, φορεμένες σαν παπούτσια μπαλέτου σε όλη τη διάρκεια του έργου, ενισχύουν αυτές τις μεταπτώσεις. Προσδίδουν βάρος και γείωση στις φιγούρες τους. Το ντουέτο χτίζεται γύρω από αυτή την αντίθεση: το πόδι που χτυπά το έδαφος με δύναμη και σιγουριά και το σχεδόν κρυστάλλινο piqué του κλασικού μπαλέτου. Το παράλογο και το δεξιοτεχνικό μετατρέπονται σε αφετηρία για μια αισθητική, τεχνική και προσωπική ανακάλυψη.
— Marco da Silva Ferreira, Σεπτέμβριος 2021
- Σύλληψη, χορογραφία: Marco da Silva Ferreira
- Ερμηνεία: Anka Postic και Chloé Robidoux
- Ηχητικός σχεδιασμός και σύνθεση: Rui Lima και Sérgio Martins, βασισμένοι στη Φαντασία σε Φα ελάσσονα του Franz Schubert
- Πιάνο: Lígia Madeira και Luís Duarte
- Ηχογράφηση και μίξη: Suse Ribeiro
- Σχεδιασμός φωτισμού: Marco da Silva Ferreira, σε συνεργασία με τους Florent Beauruelle και Valentin Pasquet
- Κοστούμια: Aleksandar Protic
- Βοηθός Χορογράφου: Elsa Dumontel
- Τεχνικός υπεύθυνος: Valentin Pasquet
- Παραγωγή: Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της Καέν στη Νορμανδία
- Συμπαραγωγή: Le Trident (Scène nationale de Cherbourg-en-Cotentin), TANDEM Scène nationale Arras-Douai, Culture Commune (Scène nationale du bassin minier du Pas-de-Calais), Espace 1789 (Scène conventionnée d’intérêt national pour la danse de Saint-Ouen), Atelier de Paris / CDCN
- Με την υποστήριξη: Υπουργείο Πολιτισμού (Γαλλία) – Πρόγραμμα Residency for Associated Artist της DRAC Normandie, Νομαρχία του Καλβαντός (residency στην Terre d’Auge), Caisse des Dépôts, Institut Français (για τη Γαλλο-Πορτογαλική Πολιτιστική Σεζόν 2022)
- Παροχή στούντιο: La Bibi, Caen
Το Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της Καέν στη Νορμανδία επιχορηγείται από το Γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού – DRAC Νορμανδίας, την Περιφέρεια Νορμανδίας, τον Δήμο της Καέν, και τις Νομαρχίες Calvados, Manche και Orne. Λαμβάνει επιπλέον στήριξη από το Institut Français για ορισμένες διεθνείς περιοδείες.
MARCO DA SILVA FERREIRA
Ο Marco da Silva Ferreira [Μάρκο ντα Σίλβα Φερέιρα] γεννήθηκε το 1986 στη Santa Maria da Feira (Πορτογαλία). Είναι απόφοιτος φυσικοθεραπείας από το Ινστιτούτο Piaget στη Γκαΐα (2010).
Από το 2008 εργάζεται ως επαγγελματίας χορευτής, έχοντας συνεργαστεί με τους André Mesquita, Hofesh Shechter, Sylvia Rijmer, Tiago Guedes, Victor Hugo Pontes και Paulo Ribeiro, μεταξύ άλλων. Υπήρξε καλλιτεχνικός συνεργάτης του Victor Hugo Pontes για τα έργα Fall και Se alguma vez precisares da minha vida, vem e toma-a (2014), ενώ εργάστηκε και ως βοηθός χορογράφου στην παράσταση Hamlet της ομάδας Mala Voadora. Η χορογραφική του δουλειά αναπτύσσεται γύρω από τις urban χορευτικές πρακτικές, μέσα από μια συνεχή στοχαστική διαδικασία για το νόημα των σύγχρονων χορών, με αφαιρετικό και έντονα αυτοβιογραφικό εξπρεσιονισμό.
Η καριέρα του γνώρισε σημαντική ώθηση με το HU(R)MANO (2013), το οποίο εντάχθηκε στις Aerowaves Priority Companies (2015) και παρουσιάστηκε σε σημαντικά διεθνή φεστιβάλ όπως: Mercat des las Flores (Βαρκελώνη), Atelier de Paris / CDCN June Events (Παρίσι), Panorama Festival (Ρίο ντε Τζανέιρο), Lublin Dance Theatre (Πολωνία), The Place / Currency Festival (Λονδίνο), L’héxagone (Meylan), (re)acquaintance (Γκρενόμπλ), Les Subsistances – MOI de la danse (Λυών).
Το BROTHER (2016) έκανε πρεμιέρα στο Δημοτικό Θέατρο του Πόρτο και εντάχθηκε επίσης στις Aerowaves Priority Companies (2018), στη Σόφια. Η διεθνής περιοδεία του περιλάμβανε μεταξύ άλλων τα: Théâtre des Abbesses (Παρίσι), Biennale de Lyon, Julidans (Άμστερνταμ), Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Charleroi Danse, La Passerelle (Saint-Brieuc), Scène conventionnée danse (Pau), Pôle Sud CDCN (Στρασβούργο), Espace 1789 (Παρίσι), Festival Interplay (Τορίνο), Le Grand T (Ναντ), Théâtre Jean Vilar (Παρίσι), Teatros del Canal (Μαδρίτη), Kinneksbond Centre Culturel Mamer (Λουξεμβούργο), Le Quartz – Scène nationale de Brest και Dansens Hus (Όσλο). Το έργο απέσπασε διθυραμβικές κριτικές στον διεθνή χορευτικό τύπο.
Το BISONTE έκανε πρεμιέρα στο Δημοτικό Θέατρο του Πόρτο το 2019 και παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Teatro Municipal São Luiz (Λισαβόνα), στο Charleroi danse (Βρυξέλλες), στο PT’19 (Montemor-o-Novo), ενώ το 2020 περιόδευσε στη Γαλλία (Τουλούζη, Μπορντώ, Λυών, Παρίσι).
Το SIRI (2021), η πιο πρόσφατη δουλειά του, είναι μια συμπαραγωγή με τον κινηματογραφιστή Jorge Jácome και έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ Dias da Dança στο Πόρτο. Η παραγωγή υποστηρίχθηκε από το Fondation d’entreprise Hermès στο πλαίσιο του προγράμματος New Settings.
Την περίοδο 2018–2019 ήταν συνεργαζόμενος καλλιτέχνης στο Δημοτικό Θέατρο του Πόρτο και από το 2019 έως το 2021 συνεργαζόμενος καλλιτέχνης στο Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της Καέν, στη Νορμανδία.